روزهایی هستند که به نظر ابری نمی رسند، آن دور دورها آفتابی، ستاره ای چیزی روشن است.در این روزها من خیلی آرام، قدم به قدم به هدفم نزدیکتر میشوم. به اطراف نگاه می کنم و می بینم که حتی آرزوهایم نزدیک شده اند پس به آرزوهای جدید فکر می کنم. به گذشته فکر می کنم و خدا را صد بار به خاطر نبودنت و رفتنت شکر می کنم.
اگرحرف از جدا شدن نمی زدی، مگر من از تو و دنیای کوچک اطرافمان جدا می شدم؟ کی می توانستم اینهمه دور از تو، هر روز را با فکر انجام دادن کاری به جز برگشتن پیش تو شروع کنم. همان چند وقتی که تازه اینجا آمده بودم و نمی دانستم تو مدتهاست از من دوری، هر قدمی که اینجا بر می داشتم برای فیصله دادن قضایا و هر چه زودتر برگشتنم بود.
خلاصه این روزها دوست دارم با فریاد به خودم و همه اعلام کنم: من از ته ته دلم خوشبختم. برای خوشبختی بهانه نمی خواهم، تو را هم لازم ندارم.

روزهای دیگری هستند که تاریکند، هر چه دنبال شمعی، چراغی، چیزی بگردی پیدا نمی کنی. در این روزها تند و تند پلک می زنم بلکه منظره روبرویم عوض شود. از خودم می پرسم من اینجا این همه دور از تو و خانه امنم چه می کنم؟ای داد و بیداد. دنبال آرزوی خودم آمده ام یا آرزوهای کسی دیگری؟ شاید مادرم! خودم که به جز تو آرزویی نداشتم. از این بابت مطمئنم، سالها بود هر وقت کسی آرزویش یا هدفش( فرقی نمی کند، من هدف به آرزوهایی می گویم که کوچکترند) را می گفت و از من می پرسید جوابم هیچ بود. هر چه می گشتم به جز تو چیزی برای خواستن پیدا نمی کردم ولی نمیشد این را برای کسی توضیح داد که!
من که سالها به جز به تو رسیدن برای چیزی تلاش نکرده بودم، پس چطور به اینجا رسیدم؟ این راه نزدیک شدن به تو نیست که! آسمان این روزها برای همین تاریک است، چون من راه را اشتباه آمده ام و در این مسیر قدم به قدم از تو دور می شوم. در این روزها حتی یک ذره هم خوشبخت نیستم و برای از خواب بیدار شدن هم دلیلی پیدا نمی کنم.
اصلآ بدون تو روزها نمی گذرد.


روزهایی که دم به دم به طور نامنظم جا عوض میکنند باعث شده اند من هم مثل تابستان اینجا شوم. هر روز که بیرون می روی باید یک طیف کامل لباس برداری، هوا بین ده درجه تا سی درجه متغیر است. و من هر روز حواسم هست به این عوض شدن روزها. می دانم که ماندگار نیستند.
آرزوی بعدی بیشتر شدن روزهای آفتابی است.