از آخرین روزی که اینجا نوشتم خیلی گذشته، اینجا رو یادم نرفته بود، خیلی هم دلم براش تنگ شده بود. ولی چند تا دلیل دست به دست هم داده بودند که اینجا ننویسم. امروز که اومدم یه سری بزنم تصمیم گرفتم که دوباره بنویسم و برای اینکه مطمئن باشم زیر قولم نمیزنم، شروع کردم، بی اینکه حرفی برای گفتن باشه. خالی خالی، آرومتر از همیشه، شروع کردم به نوشتن. به نظرم اومد منصفانه نیست که فقط روزهای بد و ابری رو اینجا یادداشت کنم، حالا که روزها دارن کم کم آفتابی میشن هم باید نوشت. باید بنویسم که آفتابی بودن اینقدر ها هم سخت نیست. حتی به حضور آفتاب هم احتیاجی نیست. کافیه یه چیز خیلی کوچولو ته دل آدم بدرخشه!!

پ.ن: از محل کارم آنلاین شدم و امکاناتم خیلی کمه، حتی نیم فاصله هم ندارم!!