خانوم لیلی نیکونظر یک پستی نوشتن در مورد راه جالبی برای تعیین ضریب هوشی ملت. به نظرم خیلی واقع گرایانه است و راستش همین بی توجهی و ناآگاهی مردم نسبت به محیطشون باعث فجایعی میشه که جبران ناپذیرن.

بعد از شرکت پوتین توی اون کنفرانس کذایی توی تهران هربار یاد سهم ناچیزمون از دریای خزر می افتم دچار خشم عجیبی می شم که می دونم دلیلش احساس عجزه.
پس گرفتن سهممون کم کم داره غیر ممکن می شه ، تازه توی یه سری از موارد ما حتی اجازه نمیدیم که کسی بهمون فشار بیاره و . حقمون رو از دستمون بگیره!خودمون تقدیمش می کنیم.به عنوان مثال ما داریم به افغانستان دستی دستی زعفران میدیم که جای خشخاش بکاره و خیلی ساده تا چند سال آینده بازار زعفران رو هم دو دستی تقدیمشون می کنیم.

از این موارد زیاد هست ولی کاش یکیشون واقعأ تکونمون بده یه جوری که تا همه چی رو سیل نبرده از خواب بیدار بشیم.