۱۳۸۷ تیر ۳۱, دوشنبه

دلم قصه می‌خواد. از این قصه‌های هپی‌اند، مثل فیلم هندی یا حالا یه کمی بهتر، فیلم فارسی. از این فیلم واقعگرایی که یکی از نقشهاشو به خودم داده‌اند خسته شده‌ام.
پ.ن: از اون قصه‌ها که صدای راوی، صدای خسرو شکیبایی باشه بدون قهر و این صحبتها.

هیچ نظری موجود نیست: