۱۳۸۶ آذر ۳, شنبه

وسط بعضی لبخندها که مخاطبشان هیچ کس نیست دوست دارم بلند بلند گریه کنم.

نکته: لبخند مذکور از آن لبخندهای کجکی است ولی گریه ای که پشت بندش می خواهد بیاید از آن گریه هاست که وقتی شروع میشود اگر کسی دوروبر باشد دست و پایش را بدجور گم می کند.

۱ نظر:

Matty گفت...

in jomlato kheili vaghta hes kardam. Amma natunestam biaramesh to kalam!