جهت ثبت در تقویم زندگی یک رها:

شب آخر مهلت تحویل پروژه ، صدای ابی که می‌گه حالا اون اسب بزرگ آهنی منتظره تا ............... ، این استرس مداوم و این word کوفتی که اینهمه روزه دارم بهش نگاه می‌کنم و از حالا فکر می‌کنم از فردا دلم براش تنگ می‌شه! همه اینا با هم یه حال عجیبی میده. آی هیجان دارم! آی دلشوره دارم :)))
پ.ن: الان می‌خواستم این صفحه رو ببندم، ناخودآگاه داشتم دنبال یه دگمه‌ای چیزی می‌گشتم که save کنم.
پ.ن بعدی: حالا امشب اینجا پینگ هم نشه، بدی نمی‌شه ها!

از آدمهای فعال خوشم میاد و به نظرم تحسین برانگیزه که یک نفر انرژی صرف کردن و فعالیتش اینقدر برای بقیه مفید باشه. انار خانوم و دوستانش از این تیپ آدمهای تحسین برانگیز هستند که سایت جالبی به اسم سایت پذیرش راه اندازی کرده‌اند که مطمئنم برای کسانی که تصمیمی دارن مبنی بر ادامه تحصیل خارج از ایران، خیلی کاربردی و مفید خواهد بود. حسن خوبش ( متضاد حسن بد!!! ) هم اینه که کاربرهایی که عضو بشن میتونن اطلاعاتی رو درباره نحوه پذیرش گرفتن از دانشگاهها و تجربه های خودشون، اضافه کنند که این باعث میشه راهنمایی‌های سایت پذیرش محدود به کشور یا حتی قاره خاصی نباشه ضمن اینکه اطلاعات قبلی هم قابل ویرایشه. به هر حال دمشون گرم! من جدی تحت تاثیر قرار گرفتم.


پ.ن: سایت پذیرش حسن بد ندارد!!